Science Daily’nin haberine göre, Urbana-Champaign Illinois Üniversitesi Astronomi ve Fizik Profesörü Joaquin Vieira ve ekibi, ABD Ulusal Bilim Vakfı’nın (NSF) Güney Kutup Teleskobu (SPT) tarafından önceden tespit edilen ve toz bulutuyla örtülmüş galaksi olarak tanımlanan SPT0418-47 üzerinde yoğunlaştı.
Araştırmacılar, Webb Teleskobu verileri yardımıyla, Evren’in en eski dönemlerine ait olduğu düşünülen galaksi SPT0418-47’de karmaşık organik molekül izleri buldu.
Verileri inceleyen bilim insanları, SPT0418-47’deki gazların ağır elementleri içerdiğini, bunun da pek çok yıldızın zaman içinde oluşup yok olduğunu ve tekrar oluştuğunu gösterdiğini vurguladı.
Araştırmacılar, söz konusu gazlarda, “polisiklik aromatik hidrokarbon (PAH)” molekülleri bulunduğunu, karbon zincirlerinden oluşan bu organik moleküllerin, yaşamın en erken biçimleri için temel yapı taşları olarak kabul edildiğini vurguladı.
PAH molekülleri, Dünya’da, içten yanmalı motorların egzoz gazlarında ya da orman yangınları sonucunda açığa çıkan gazlarda bulunuyor.
Phadke konu ile ilgili açıklamasında, “Yeni spektroskopik veriler, galaksinin atomik ve moleküler bileşimini gözlemlememizi sağlayarak galaksilerin oluşumu, yaşam döngüleri ve nasıl geliştikleri hakkında çok önemli bilgiler veriyor.” ifadesini kullandı.
Vieira, açıklamasında “Bu proje, yüksek lisans yaptığım dönemde, tozla gizlenmiş ve tespit edilmesi zor olan çok uzak galaksileri incelerken başladı. Toz tanecikleri, Evren’de üretilen yıldız radyasyonunun yaklaşık yarısını emerek yeniden yayınlıyor. Bu da uzak nesnelerden gelen kızılötesi ışınlarını son derece zayıf veya tespit edilemez hale getiriyor.” değerlendirmesinde bulundu.
Webb Teleskobu, galaksiyi “Einstein Halkası” olgusuyla görüntüledi
Galaksinin (SPT0418-47) Dünya’ya uzaklığının 12,5 milyar ışık yılı olduğu, bunun da galaksinin, Evren’in yaratılışından 1,5 milyar yıl sonra oluştuğunu gösterdiği kaydedildi.
Söz konusu galaksinin görüntüsünün “Einstein Halkası” etkisiyle yüzde 30-35 arasında büyüdüğü tespit edildi.
Yeni araştırmada, Webb Teleskobu’nun “doğanın büyüteci” olarak adlandırılan bir olgu sonucu meydana gelen bir tespit yaptığını belirten Vieira, “Bu büyütme etkisi, iki galaksinin Dünya’nın konumuna göre mükemmel bir şekilde hizalanmasıyla oluşuyor. Arkadaki galaksiden gelen ışık, öndeki galaksinin çekimi nedeniyle “Einstein halkası” adı verilen bir etkiyle bükülerek yüzük şeklini alıyor ve görüntü büyüyor.” açıklamasını yaptı. Araştırma Nature dergisinde yayımlandı. (AA)
